Inkasta oo dabadu I xanuunaysay oo socodku dhib igu ahaa, hadana raynrayn baa I gasha markii aan soo xasuusto siduu u yiri,
naayaa xasna, laabtaa baraf iga maraa.
Gurigii waxaan tagay anoo macaan iyo xanuun intaba dareemaya, anoo nin naagtiis ah, anoo waxaan raadinayay helay, in kasta oo aanan ka dhargayn gus ciil aan u qabo, hadana anoo soo jaqay soo salaaxay, I soo galay ayana guriga atgaay.
Noloshaydii dhinaca kale ayay isku rogtay, dhinac dadka qaarkiis la xun, lkn aniga aad iila wanaagsan, waan ogahay laga roone, dadku waa caayaan, wax xun bay u haystaan, lkn abuuristaa ka horeysa wax kasta.
Ilaa aan garaadsaday nin iskuma haysan, naagna inaanan ahayn waan ogaa, lkn dareenka dheddig ayaa mar kasta igu jiray, maantana dhaddig sow maahi hadii nin iga kor maray.
Gus kulul hadii uu I galay intaan macaanahyga u foorarsaday, habeenkaas faraxad ayaan ku seexday aanan waligay dareemin, warka yaanan idin ku badine maalintii labaad ayuu ii yeeray anoo weli dabadu I xanuunayso.
Amarkiisaa jira, dhaqso ayaan ugu tagay, dabadii oo dhaawaca ayaan u dhigatay, asna mudankeeda marsiiyay, burjiga guska yaa wax kasta iyo xanuun la iloobay.
Waligay naag ma wasin anigu, lkn siduu I wasay waxay ila ahayd, inuu ii wasaya sidii naag loo wasi jiray, waliba laba jeer I wasay, dhuuqista guskiisa waaban ka dhargi waayay, xiniinyihiisa iska dhuuqayay, shiirka carafsanayay.
Waxaan maalin dhamayn ayaan isku badalay naag tii u raaliyaysayd, sidaas ayaan dareemaa ilaa hada, nasiib daro lkn jacaylkaygii lix bil ka dib ayaa xabbad wiifta ah ku dhacday oo uu geeriyooday.
Wax badan ayaan kaligay iska ooyay inta qolka isku soo xiray, markii danbana noloshii macaanayd ee uu I baray sii wado ku xasuuso ayaan is iri,Si kastaba ma joojin Karin waayo gudahii oo dhan naag baan ka noqday, murugtii iyo baroortii markaan dhamaystay ayaan dabadii ka joogi waayay, I wad, gus ila raadi tiri
Meel walba waan u galay, ilaa markii danbe oday habeen aan kulanay si kasid ah, reer magaal ayuu ahaa, sheekadii ayaa nala gashay qaniisiin iyo wasmo, markaas ayuu igu yiri Soomaalidaa reer baadiya ahe, qaniinimadu aduunka waa ka caadi, wax lagu dhasho weeye ee la iskama dhigo
Wax buu si iigu sarbeebayay, markaasaan ku iri
Adigu weli wiil ma wastay
Hadaan helo ma dhaafeen ayuu yiri asagoo qoslaya
Bal dhiiro ayan is iri, ninkaan isma taqaanaan caawa iskugu kiin danbaysee, markaasaan ku iri
Aniga iyo adiga ka waran caawa
Ma runtaabaa ayuu yiri
Haa yaan iri
Sidaas ayaan isku afgaranay odagii oo isku raacnay hotel uu daganaa, raaxo kadib guskiisii ayaan la soo baxay, gus weyn oo aad u qurxoon ayuu lahaa, jilbahaan dhigaty oo jaqay,
Riinka odagaa baxay, ana markii uu jilbaa I dhiga oo gadashayda fariistay, gacan wax la eg igu cariiriyay oo gudha ii dhigay, miyir waa duulay, xoog xoog iigu riix waxaan ahayn afkayga waa laga waayay
Yaab kaan arkay odaga biyo kama imaanayn, hal saac malaha waa I wasayay, marba qaab, jeego ayuu ii seexiyay jilbahayga garbaha saartay, garabaha inta isoo qabtay cadowtinimo iigu garaacay,
Cadowtinimo ka wanaagsan taas waligay ma arag, inta isku kay laabo ayuu afka iga yaqaa, oo markii horeba neefsan la aa,
Marki uu iga dhamaystay, anagoo is garab jiifna ayuu yiri
Aad baad u daba a macaan tahay, waxaan doonayaa naagtayda noqotid
Anoo xishoonaya ayaan iri
Ana waxaan rabaa ninkayga noqotid
Tan iyo manta xaaskiisaan ahay, adoon ayuu iga dhigay oo I baray noqdo, lixdii bilood mar buu yimaadaa oo bil ila joogaa, hadana wuxuu yiri dalka uu joogo ayuu I gayn,
Ka fogaanshadaada ayaa dhib igu haysa, agtayda ku keensadaan rabaa ayuu yiri
Dhamaad Saan suuqa u galay markii danbe waan idin kaga sheekayn doonaa
Laga roone